
کد مقاله : takba0055 رقابت تجاری غیر منصفانه
ایده رقابت تجاری غیر منصفانه مدتی مطرح بود و در بازنگری کنوانسیون پاریس در بروکسل در اوایل سال 1900 به عنوان یکی از راه های حفاظت از مالکیت معنوی مطرح شد. رقابت تجاری غیر منصفانه را می توان به عنوان شیوه ای دانست که عملکرد رایگان مالکیت فکری و سیستم پاداش ارائه شده را مخدوش می کند.
رقابت غیر منصفانه، تصرف غیر قانونی اعتبار، نام یا حسن شهرت یک فرد یا سازمان می باشد؛ به صورتی که موجب اشتباه شدن با محصولات دیگری شود یا عموم مردم را نسبت به سر چشمه محصول به اشتباه بیاندازد. رقابت غیر منصفانه یک شبه چرم و یک تقصیر است، که توسط قانون گذار برای آن جبران خسارت قانونی مقرر شده است.
حقوق رقابت غیر منصفانه سه هدف را دنبال می کند:
حمایت از رقبا، حمایت از مصرف کنندگان، حفظ امنیت رقابت به نفع عموم به طور کلی، همانطور که در قانون ۱۹۸۹ سوئيس و قانون ۱۹۹۱ اسپانیا بیان شده است، هدف از حقوق رقابت غیر منصفانه تأمین عدالت به نفع همگان است.
اقدام رقابت تجاری غیر منصفانه عبارت است، از هرگونه رقابت خلاف روال صادقانه در امور صنعتی یا تجاری.
حقوق رقابت غیر منصفانه هر عملی که بر خلاف رویه معمول صنعت یا تجارت انجام گیرد را ممنوع می نماید و اصطلاحی است که بطور کلی درباره تمام رقابت های نادرست یا فریب آمیز در تجارت کاربرد دارد، ولی بطور اخص، در خصوص تلاش برای جایگزین کردن کالاها یا محصولات خود در بازار با کالاها و محصولات دیگری کاربرد دارد. قبل از پیدایش حقوق ویژه مالکیت فکری، از این حقوق عموما تحت قواعد کلی مسیولیت مدنی و رقابت غیر منصفانه حمایت می شد.
البته حقوق منع رقابت غیر منصفانه وسیع تر از حمایت از علایم تجاری و حقوق مالکیت فکری می باشد. اما ایجاد یک نهاد ویژه حمایت از نهاد حقوق مالکیت فکری، باعث نشد که حمایت بر اساس حقوق منع رقابت غیر منصفانه منسوخ گردد، بلکه این حقوق همچنان به عنوان مکملی برای این نهاد ویژه عمل می کند، چرا که حقوق ویژه مالکیت فکری، علاوه بر اینکه، شرایط خاصی برای اکتساب دارند، محدود به دوره زمانی خاصی نیز می باشند.
حمایت در برابر رقابت غیر منصفانه به عنوان بخشی از حمایت از مالکیت صنعتی تقریبا یک سده است که به رسمیت شناخته شده است. در سال 1900 در کنفرانس بروکسل که برای تجدید نظر در کنفرانس پاریس تشکیل شده بود، این بحث برای اولین بار مطرح شد، و بنابر آن ماده 10 مکرر کنوانسیون پاریس که ایران نیز یکی از اعضای آن می باشد، به تصویب رسید.
به عنوان مثال، موارد زیر به طور ویژه ممنوع است:
- کلیه اقداماتی که دارای ماهیتی هستند که به هر وسیله باعث ایجاد سردرگمی در تأسیسات، کالاها یا صنایع یا فعالیتهای تجاری رقیب می شود.
- ادعاهای دروغین در جریان تجارت با ماهیتی که باعث ایجاد اعتبار در تأسیسات، کالاها یا صنایع یا فعالیتهای تجاری رقیب می شود؛
- نشانه ها یا ادعاهایی که استفاده از آنها در جریان تجارت می تواند عموم مردم را از نظر ماهیت، فرایند تولید، ویژگی ها، مناسب بودن برای اهداف یا کمیت کالا گمراه کند.
انواع مختلفی از رقابت های ناعادلانه وجود دارد
-
- ایجاد سردرگمی: کنوانسیون پاریس (ماده 310) کشورهای عضو را ملزم می کند که همه اعمالی را که “به گونه ای است که باعث ایجاد سردرگمی در هر زمینه ای در مورد تاسیسات، کالاها یا فعالیتهای صنعتی یا تجاری رقیب می شود، ممنوع کنند. ”
123 - گمراه کننده: گمراه شدن را می توان تقریباً به عنوان ایجاد تصور غلط از محصولات یا خدمات خود برای رقبا تعریف کرد.
123 - بی اعتبار کردن رقبا: بی اعتبار کردن (یا تحقیر کردن) معمولاً به عنوان هرگونه ادعای دروغین در مورد رقیبی تعریف می شود که احتمالاً به حسن نیت تجاری او آسیب می رساند. مانند گمراه کننده، بی اعتبار کردن سعی می کند مشتریان را با اطلاعات نادرست جلب کند. با این حال، برخلاف گمراه کننده، این امر با اظهارات غلط یا فریبنده در مورد محصول انجام نمی شود، بلکه از طریق اظهارنظرهای غیرواقعی بر روی رقبا، محصولات یا خدمات او انجام می شود.
123 -
نقض اسرار تجاری:
توافقنامه TRIPS به طور خاص حفاظت از اطلاعات افشا نشده را برای حفاظت در برابر رقابت تجاری غیر منصفانه ضروری توصیف می کند (ماده 392)
- استفاده از دستاوردهای دیگران (سواری مجانی): مفهوم “سواری مجانی” دارای تعدادی ویژگی مشترک با مفاهیم ایجاد سردرگمی و گمراه کننده است. می توان آن را به عنوان گسترده ترین شکل رقابت با تقلید تعریف کرد. اما بر اساس اصول بازار آزاد، استثمار یا “تصاحب”دستاوردهای شخص دیگر تنها در شرایط خاص ناعادلانه است. از سوی دیگر، اعمالی که باعث سردرگمی یا گمراهی می شوند، به طور معمول به معنای سو استفاده از دستاوردهای شخص دیگر است، اما عموماً به عنوان نوعی سواری مجانی شناخته می شود که همیشه ناعادلانه است.
123 - تبلیغات تطبیقی: اگرچه بسیاری از کشورها دیدگاه دقیقی مبنی بر اینکه تبلیغات مقایسه ای یک عمل ناعادلانه است ندارند. اما در سال های اخیر روندی وجود داشته است. که در آن این نگرش منفی نسبت به تبلیغات مقایسه ای تغییر کرده است. این امر به عنوان مثال در مورد کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین در آفریقای جنوبی و برزیل صدق می کند. تا زمانی که تبلیغات باعث سردرگمی یا تحقیر نشود. به طور فزاینده ای شناخته شده است. که مقایسه واقعی حقایق مربوطه نه تنها می تواند هزینه جستجوی اطلاعات مصرف کننده را کاهش دهد. بلکه با بهبود شفافیت بازار، تأثیرات مثبتی بر اقتصاد خواهد داشت.
- ایجاد سردرگمی: کنوانسیون پاریس (ماده 310) کشورهای عضو را ملزم می کند که همه اعمالی را که “به گونه ای است که باعث ایجاد سردرگمی در هر زمینه ای در مورد تاسیسات، کالاها یا فعالیتهای صنعتی یا تجاری رقیب می شود، ممنوع کنند. ”
حمایت از طریق حقوق منع رقابت غیرمنصفانه
در حالی که، حمایت از طریق حقوق مالکیت فکری غالبا به علایم ثبت شده و حقوق انحصاری ایجاد شده تحت قانون تعلق می گیرد، حمایت از طریق حقوق منع رقابت غیر منصفانه، عموما در مواردی مورد استفاده قرار می گیرد که علامت نقض شده بر اساس قانون مالکیت فکری به ثبت نرسیده است.
حقوق منع رقابت غیر منصفانه در زمانی که حقوق مالکیت صنعتی از حق اختراعها و علائم تجاری ثبت نشده حمایت نمی کند، به عنوان مکملی برای این حقوق استفاده می شود. البته مورد های دیگری از رقابت غیر منصفانه موجود می باشند، مثل مورد دوم بند ۳ ماده ۱۰ مکرر کنوانسیون پاریس مربوط به اظهارات خلاف واقع که کار کرد مکمل بودن را انجام نمی دهند و این بخاطر این می باشد که مفهوم رقابت غیر منصفانه اقدامات بسیار متنوعی را در بر می گیرد.